CLOSURE

’Closure’
De transitie van Vayne in woord en beeld

Onderdeel van het project PROUT is de transitie van Vayne, belicht door middel van foto’s uit 2018 (vóór transitie), 2021 (begin transitie), 2022 (na mastectomie) en 2023 (‘closure’). Vayne heeft per foto een verhaal geschreven over hoe hij toen in het leven stond, hoe hij de transitie ervoer. Omdat Vayne het belangrijk vindt dat anderen zichzelf kunnen herkennen en dat er meer begrip gecreëerd wordt, wil hij graag zijn belevingen tijdens zijn transitie op deze manier delen. Hierin is het belangrijk voor hem dat men zich realiseert dat transitie niet iets eenlijnigs is. Het is voor iedereen anders. ‘We zijn vooral mensen en niet alleen maar ‘trans’. We zijn mensen met alle mogelijke range aan emoties en menselijke ervaringen, met dezelfde doelen en dromen als ieder ander. Het is niet alleen maar euforie en dysforie, maar oneindig veel meer, een reis langs de eerste jaren ‘eigen naam, geslacht, jezelf herkennen in de spiegel, en anderen die je voor het eerst zien na jaren onzichtbaar zijn.’

.BOEK
‘Het al en het niets’
De golf die niet ten onder kan gaan in de zee
Een levenswerk | Gedichten en spreukenbundel
Vayne Neo V.
Hier te koop

2018 /
”Daar sta ik dan
Verborgen onder lagen make-up
Gehuld in alles wat ik niet ben
Krampachtig pogend iets vast te grijpen
Wat me toch nog overtuigen kan
Dat er onverhoopt toch ergens
Een vrouw in mij schuilt
Diep vanbinnen schreeuwt mijn waarheid
Al enkele jaren vol overtuiging
De angst is verlammend
Wat me te wachten staat is onduidelijk
Eveneens het hoe en wat
Wat wel zeker is
Is dat ik dit niet langer meer volhoud”

2021 /
”Enkele weken voor de verlossende ingreep
Die mij zal laten leven in vrijheid
Ademhalen zonder restrictie
Rechtop lopen in kleding naar wens of
Zelfs met bovenlijf ontbloot over het strand
Bijna een jaar aan de hormonen
Mijn eigen naam en geslacht in mijn paspoort
Ik voel me bijna als een kind wat
Opnieuw moet leren lopen
Ik hoef niet meer te vragen meneer genoemd te worden
Het gebeurt inmiddels vanzelf
De weg daarnaartoe was tergend langzaam en zenuwslopend
De schaamte en het ongemak
Door de lockdown kon een groot deel achter gesloten deuren
Ik was zo bang en nu zie ik mijn foto
Een snor, baard en veranderende contouren
Wie had dit ooit verwacht
Ik kon dit alleen maar stiekem dromen”

2022 /
”Als de trein eenmaal raast, dan blijft ‘ie lopen
De veranderingen gaan razendsnel en niet alleen van buiten
Ik voel me thuiskomen in mijn lichaam
Verhoudt me anders tot de wereld en de wereld
Reageert volstrekt anders op mij
Nu steken vrouwen voor mij over
Wordt er sneller geluisterd wanneer ik wat zeg
Zien ze me met een man ben ik ineens een homo
Van de ene stereotypering in de andere gerold
Een vreemde gewaarwording maakt zich van mij meester
Eveneens dat ik dacht dat de hoge prijs inmiddels wel betaald was
Die het kostte om mezelf te mogen en kunnen zijn
Maar ik had niet ingecalculeerd
Dat er ook hele andere zaken zouden gaan spelen
Zoals leuk gevonden worden tot ze ontdekken dat ik trans ben
Zelfs in de regenboog community”

2023 /
”Blijdschap om wat ik zie in de spiegel en de rust die ik vanbinnen ervaar
Pijn dat ik dit niet eerder heb kunnen ervaren
Mijn tiener, twintiger, dertiger jaren waren niet echt van mij
Rouw om haar, ineens is zij, zonder een laatste woord, volledig weg
Zo bezig was ik met overleven en ervaren, dat ik dat nu pas besef
Het is een reis, die is met geen pen te beschrijven
Ik ben blij dat het achter me ligt en dat ik nu gewoon kan gaan leven
Mijn brein is nog steeds bezig met registreren dat anderen MIJ nu zien
Heel bijzonder na zo lang onzichtbaar zijn, verpakt in de huls van een ander
Ineens ben ik een volwassen kerel van veertig
In een rotvaart van jongetje naar man
Veel heb ik moeten achterlaten
Meer heb ik ervoor teruggekregen
‘I ran up that hill… the trade has been done”’